Het einde

Hallo allemaal!

De meesten weten het wel... maar voor de zekerheid: Ik ben weer terug in ons eigen natte kikkerlandje :-)
Vandaar ook dat er al zo'n tijd geen verhaal meer is geweest, al heb ik natuurlijk sinds Canada natuurlijk nog een hoop beleefd! Zo heeft Na Heong (viool) examen gedaan en hebben wij daar samen de Grand Tango van Piazzolla gespeeld. Erg gaaf om te doen! Het was in de Grote Zaal en de akoestiek daar is echt mooi!

Ook zijn Marieke en Raymond langsgekomen (zie foto's) en hebben we o.a. samen de WK-finale gekeken. Leuke sfeer (stomme wedstrijd natuurlijk, maja).
Verder heb ik natuurlijk mijn laatste accordeonlessen gehad (nog steeds even leuk als altijd, maar niet heel veel bijzonders over te melden) en hebben we met de accordeonklas samen alle Cadada foto's gekeken en daarna gebarbecued :-D Dat was een heeeeeeele leuke avond die zelfs door een grote onweersbui geen moment een dip kende! (Het was ook een hele lange avond, dus hoewel de dag erna voor de meesten de laatste Würzburg-dag was, hebben we toen alleen 's avonds even een uurtje gekletst met een ijsthee-tje erbij en dat was het).
Ze hadden samen een fotoboek voor me gemaakt! Met zegmaar hoogtepunten van onze avonturen van dit half jaar, gewoon leuke foto's, foto's met een langer verhaal erachter en natuurlijk een leuke tekst erin. Heel erg mooi, leuk en lief van ze! Wie het nog eens wil zien is welkom natuurlijk...

En daarna.... ben ik naar een Seminarweek in Ottweiler geweest! Daar heb ik heel veel les gehad van Inaki Alberdi (was geweldig!) en ook twee lessen van Matti Rantanen (ook erg gaaf), heel veel plezier gehad, heel veel hele goede accordeonisten leren kennen, dus ook daar ben ik met een hoop inspiratie en nieuwe invloeden van naar huis gekomen.

Tja, en nu begint alles hier weer, maar dat hoort hier niet thuis.

Bedankt voor het lezen van mijn Weblog! Ik vond het super om zulke leuke reacties te krijgen, om lekker alles te kunnen vertellen wat ik beleefde en af en toe van mensen te horen dat ze alles volgden van wie ik het helemaal niet zo verwacht had. Dat vond ik één van de leukste verrassingen :-)
Dit was alweer het laatste verhaal. Op dit moment ben ik opzoek naar een kamer in Enschede, om het komende jaar onderdak te hebben. En wat er daarna gebeuren gaat? Wie zal het zeggen... Ik heb ideeën, maar weet het nog niet zo definitief allemaal.

Tot ziens allemaal, en misschien (of waarschijnlijk) tot gauw!

Groetjes,
Ellen

Calgary, Canada

Een nieuw verhaal en een hoop beleefd! Bijna twee weken geleden vloog ik voor het eerst van m'n leven naar een bestemming buiten Europa, naar Calgary. Dat is best een lange vliegreis! 10 uur deden we er ongeveer over, dus genoeg tijd om een beetje films te kijken, muziek te luisteren, wazig vliegtuig eten te eten, enzovoorts. Het vliegen vond ik eigenlik nogal eng, maar aangezien het onmogelijk is om 10 uur lang bang te zijn ging dat later wel beter gelukkig. En.... Het is gelukt om onze accordeons als handbagage mee te nemen! Hussong heeft het eigenlijk allemaal geregeld en ons verteld wanneer we beter een beetje konden spreiden en wanneer we juist als groep bij elkaar moesten blijven, en op de één of andere manier kreeg hij het voor elkaar (gelukkig...).

Voor de nog niet ingewijden: waarom gingen we naar Canada? Wij deden een project met de compositieklas van de University of Calgary. Zij hebben stukken voor accordeon geschreven en wij hebben die (met veel overleg en het heen en weer sturen van opnames enzo) ingestudeerd. Daar ter plekke gingen we met de componisten eraan werken, een concert geven en opnames maken. En dat is gebeurd!

De eerste dag daar was door het tijdsverschil (8 uur) natuurlijk een erg lange dag. Na wat rondhangen en wachten op het vliegveld (en een zoektocht naar de beste koffie) werden we per shuttlebus naar de campus van de universiteit gebracht. Daar hebben we even lekker wat gedronken en toen begon meteen de eerste workshop al, waarin we allemaal de stukken hebben voorgespeeld voor alle anderen (componisten, accordeonisten, docenten). Op dat moment was het erg zwaar (het was in opname volgorde, waarin als bijna laatste was, dus ik speelde in ‘mijn' tijd om 3 uur 's nachts), maar de volgende dag was ik erg blij dat we dat gedaan hadden. Als je dan een beetje bijgeslapen bent is het op het concert al veel minder laat voor je gevoel (ik heb ontdekt dat ik niet erg jet-lag gevoelig ben, dus dan gaat dat best lekker) en als je weet dat je het onder zulke omstandigheden nog redelijk goed spelen kunt geeft dat een hoop rust voor het echte concert!

De componist van mijn stuk, Iulius Popa, was er de eerste dag nog niet, maar volgende dag hebben we kennis gemaakt en nog even goed aan het stuk gewerkt. Door een leuk toeval heb ik heel er lang in de concertzaal kunnen studeren. (Ik zocht een plekje back-stage toen de zaal-mensen me zeiden dat het podium nog een paar uur vrij was. Het was een hele mooie zaal! De Eckhardt-Gramatté Hall. Groot, alles van hout en ook gewoon de kleur van (een beetje licht) hout, met rood houten pilaren en wat rechte en schuine rode balken. Het deed me ergens aan een grote boerderij denken. En de man die dit akoestisch gezien ontworpen heeft is dezelfde als die die de Glenn Gould concertzaal ontworpen heeft. Voor accordeon is het in elk geval perfect en we hebben er 's avonds echt een mooi concert kunnen geven.

Sommigen sliepen bij componisten thuis, sommigen bij een gastgezin (er woont daar ook een accordeonist waar ze wat contacten mee hadden en David Eagle, de compositie docent die dit organiseerde, had ook nog twee mensen in huis) en Steffi, Sissi, Marija en ik sliepen in 2 kamers op de campus. Dat was eigenlijk best wel leuk, omdat je niet van enig vervoer afhankelijk was en lekker je eigen gang kon gaan. Dat we één dag zonder warm water zaten is dan maar bijzaak. Wel leer je natuurlijk niet echt de ‘Canadese leefstijl' kennen, maar zo buitenissig is die niet, dus we vermaakten ons wel. Elke ochtend gingen we naar de Food Corner voor een ontbijtje. Daar is vanalles, van Coffee-Company tot bagel en muffin winkel, van Aziatisch eten tot pasta, pizza, fast-food, yoghurt en fruit winkeltje enz. enz. Elke dag weer iets nieuws te ontdekken, en heeeele lekkere ‘Tea To Go' ;-) Voor de variatie.... De eerste ochtend hadden we (doordat we toch wel een klein beetje vroeg wakker werden) een hoop tijd om de weg te leren kennen, internet te zoeken in de bibliotheek, en een kijkje te nemen bij de echte heuse (olympische) Calgary Schaatsbaan! Het ziet er niet zo boeiend uit (ik ben zelfs vergeten er een foto van te maken, net als van bijna alles op de Campus. Ook omdat we er zo veel waren dat je dan niet zo erg op het idee komt), maar het is toch wel een leuk idee om er even geweest te zijn. Als ik dan weer eens naar schaatsen op tv kijk, herken ik misschien nog wel dingen :-)

De dag na het concert gingen we meteen de opname's maken, wat er echt officieel met studio en de hele mikmak aan toe ging. Ook wel een avontuur, want dat had ik nog nooit gedaan! Gelukkig zat Hussong achter de microfoon en vertelde precies wat je moest doen en wat je te wachten stond, dus in de praktijk was het niet veel anders dan een hoofdvakles of een Vorspiel, behalve dat je in je eentje op een podium zit te spelen, zonder publiek in de zaal ;-) Het editen was wat later op de dag, maar Iulius had geregeld dat wij dat een paar dagen later 's ochtends vroeg zouden doen. In plaats van het editen namen hij en zijn vrouw en 2 kindjes mij daarom mee om te gaan picknicken in de bergen. Daar was het supermooi! In Kananaskis Country, een stukje van de Rocky-Mountains, bij een riviertje en niet te erg in de wind (dan was het namelijk toch nog vrij koud en guur) hadden we een hele leuke middag/avond en daar vind je in het fotoalbum ook wel de nodige foto's van.

Toen die dag geweest was zijn we lekker in toeristen veranderd voor de laatste 2 dagen. We hadden van tevoren al wat informatie verzameld over wat leuk zou zijn om te doen en de avond ervoor in een Ierse Pub bleek dat we eigenlijk allemaal graag de bergen in wilden, naar twee meren (Lake Louise en nog één met een M...) en naar Banff, een klein plaatsje dat er erg bekend (en erg toeristisch!) is. Dat zijn we met een paar auto's (en nog een huurauto) samen met enkele van de componisten gaan doen. Tsja, en daar kan ik wel een hoop over gaan vertellen, maar de foto's spreken beter. Het was er heel erg mooi, we hebben een hoop gezien, en we hebben het ook best een beetje koud gehad...
's Avonds ben ik toen nog naar een voorstelling in Banff geweest, moderne dans van een groep uit Bejing. Erg mooi, en ongelofelijk wat die dansers toch allemaal kunnen!

De laaste (volle) dag wilden we natuurlijk nog graag het centrum van Calgary in gaan. We hadden niet echt een plan (wat echt geen aanrader is als je in een groep van minstens 10 bent, waarin elke stap die je zet democratisch beslist wordt...), maar hebben het lekker rustig aan gedaan en op ons gemak wat rondgekeken. Samen met Marija, Steffi en Michael (de Canadese accordeonist) ben ik omhoog gegaan in de Calgary. Tower, een 200 meter hoge toren (62 seconden in de lift!), waarvan een gedeelte van de bodem van glas is! Dat geeft bij de eerste paar passen wel even de nodige kriebels, maar is echt ontzettend leuk! Hier heb ik haast alles rondom gefotografeerd, waarvan ik at random hier maar wat gezet heb, dus als je nog verzoekbeelden hebt zijn ze in te dienen ;-) Verder hebben we wat gelopen over Stephens Avenue, een bekende voetgangersstraat, het plein waar tijdens de olympische spelen de medailles uitgereikt werden, met een mooie grote fontein/waterplas en het gewoon wel gezellig gehad. Oja, we zijn ook nog naar de rivier, ‘Bow River', gelopen, en daar een stukje langs, tot we bij de juiste bushalte waren voor onze volgende ‘afspraak', namelijk avondeten bij David Eagle thuis! Dat was heel erg gezellig! Hij had allerlei typisch Canadese biertjes gehaald, die we allemaal moesten proberen... en hij en zijn vrouw (ook een componiste, uit China) hadden heerlijk eten gemaakt en maakten dat we ons helemaal thuis voelden. Bij hun in de tuin hebben we ook wat groepsfoto's gemaakt (eentje staat hier ook in de fotoserie) en we hebben zelfs nog muziek gemaakt! (op bierflesjes...)

Tsja, en toen was het opeens al de dag van de terugweg... Om 10 uur (daar) werden we opgepikt en begon het hele reisgedoe weer van voor af aan. Al was ik wel een stuk minder bang voor het vliegen dan op de heenweg! Het nadeel was alleen dat ik het de laatste 3 uur zo ontzettend zat was dat het me echt niet meer lukte om nog stil te blijven zitten zonder helemaal gek te worden. Niet grappig, maar ook die tijd gaat voorbij :-) Halverwege heb ik nog een paar minuten Groenland gezien, erg mooi! En ook prachtige ijsschotsen, zeker de moeite waard om die niet te laten smelten!!!

En uiteindelijk stonden we om half 8 (europese tijd) weer op het station van het vliegveld van Frankfurt. Met een uurtje over. Dat was de eerste keer van m'n leven dat ik om die tijd bier heb gedronken ;-) Toen nog een pruttige treinreis terug (overvolle trein) en in Würzburg lekker rusten, proberen de dag verder door te komen en hoera hoera, 's avonds weer m'n eigen (soort van) bedje in. Wonder boven wonder had ik daarna nog minder jet-lag dan op heenweg! Dat had ik eigenlijk niet verwacht, maar kwam me prima uit, omdat ik maar 3 dagen had tot m'n overgangstentamen, waarvan natuurlijk ook nog een dagdeel reizen was, dus dan is het wel fijn als je niet al te moe bent. Het overganstentamen ging ook nog goed, dus daar ben ik blij mee. De Histoires van Ibert konden wel wat beter, maar over April, Sweelinck (Chromatische Fantasie) en Fantango (Tiensuu) ben ik best tevreden. En toen kwamen er nog twee hele mooie eindexamens van Marieke en Jevgenijs. Dus het was best een speciale dag! Daarna nog 1,5 dag Nederland erachteraan, waarin ik lekker naar m'n ouders ben gegaan en helemaal uitgerust ben, en nu weer Würzburg. Op naar de Klassenabend (donderdag), hoofdvaklessen, eindexamen van de violiste waar ik mee samenspeel (Grand Tango, Piazzolla) en dan alweer bijna het einde van het jaar. Wat gaat dat snel! Ik denk er nu nog maar niet teveel aan. Eerst nog maar even lekker genieten :-) Tot later!

Kleine samenvatting

Er is alweer zoveel gebeurt (en er komt zoveel aan) dat ik er denk ik maar geen lang zwamverhaal over ga schrijven. Bovendien heb ik bij de foto's al best veel verteld, dus ik zal proberen de herhalingen zoveel mogelijk weg te laten. Dus....
Tjitske was hier! Super gezellig! We hadden allebei erg veel behoefte aan een beetje rust, dus veel geslapen, niet al te zware culturele dingen gedaan, gewandeld, gekletst, gestudeerd (toch maar wel) en ook nog samen naar Nederland gereist :-) . Ik speelde daar mee in het Requiem voor Enschede, n.a.v. de vuurwerkramp. Het was super om eens even goed bij te kunnen kletsen op zo'n mooie locatie, met ook nog best wel lekker weer!
Na een bliksembezoekje Nederland gingen we (Animato) met twee busjes op weg richting Innsbruck (halverwege waren ze me zat, dus nu zit ik hier weer...). Erg gezellig. Voor wie het kent: we hebben onderweg ‘Kikker heeft de blues' geluisterd, zijn slechts één keer verkeerd gereden, en hebben het erg gezellig gehad in Casa Prima. Alleen doordat ik de avond ervoor het concert had en we om kwart over 7 's ochtends wegreden had ik het rond een uur of 2 wel weer gehad. En toen had ik om 6 uur nog hoofdvakles... Dus dan maar extra veel koffie en proberen wat te studeren, en de les was superleuk! Het voordeel van een beetje moe zijn is dat je niet met 3 dingen tegelijkertijd bezig kunt zijn en dus makkelijker kunt focussen op de muziek :-) Maar ik was toch wel blij toen ik 's avonds weer in m'n kamer in bed kon ploffen!

M'n ouders zijn hier geweest! Ze kwamen aan op de avond (later) van de barbecue bij Marina (daarover genoeg bij de foto's), dus ik had eigenlijk een dubbel feestje. Na zo'n lange rit is er natuurlijk niets lekkerders dan een groot Duits biertje :-) (Helaas ben ik vergeten hier een foto van te maken). De hele zondag en maandagochtend hebben we rondgelopen en heel veel gezien. Natuurlijk hebben we de tocht naar Festung Mariënberg ondernomen (dit duurt zo'n 25 minuten...), een rondleiding door het Residenz gehad (paleis, echt geweldig!!! Zulke kamers als daar zijn hadden we nog nooit gezien!!!! En een reusachtige plafondschildering, en combinaties van schilderwerk en stukwerk (hoe schrijf je dat?) Echt een aanrader!) en verschillende kerken bekeken Het is jammer dat ik van de laatste geen foto's heb, want dat was ook wel een belevenis, omdat er heeeele moderne schilderingen waren, tussen juist hele barokke versieringen. En onder die kerk (onder de grond) waren nog 2 kleinere kerkjes, met schilderingen die aan bijv. Escher deden denken. Dit alles wisselden we af met café-tjes of eet-dingen, dus het was een schoolvoorbeeld van een paar ideale vakantiedagen!

En nu gaan we naar Canada! Calgary om precies te zijn... Ik ben wel een beetje zenuwachtig, maar dat is eigenlijk alleen voor het vliegen, niet bepaald m'n favoriete deel van het project... Daar gaan we met de componisten aan het stuk werken en op dag 2 een concert (voor ons gevoel om 3 of 4 uur 's nachts, dus dat wordt nog interessant...) en daarna opname's maken in een één of andere concertzaal. En dan nog 2 dagen vrij, dus dan kunnen wel ook nog wat van de omgeving zien :-) Wat er precies gaat gebeuren weet ik natuurlijk ook niet, maar zodra ik terug ben verschijnt hier een verslag! Als er geen vulcaanuitbarstingen komen, dan komen we op 7 juni weer in Frankfurt aan. Dan even heel erg veel slapen. En dan... m'n overgangstentamen in Nederland...

Tot dan! Groetjes

Wat is het hier toch super :-)

Het was een interessant begin van het Semester hier! Omdat iedereen nog overal vandaan moest komen en er natuurlijk een tijdje niets vloog vanwege de vulcaan, zaten wij hier met een incomplete accordeonklas en geen docent! Hussong was nog in Japan en Oroitz en Mélanie nog in Spanje en Frankrijk. Op de dag van de uitbarsting was Marina nog net hier gekomen, dus zij had geluk. Wat wel erg leuk was, toch nog, was dat Hussong geregeld had dat we de eerste week lessen zouden krijgen van Armin Fuchs, een pianodocent waar hij ook duo mee speelt. Dat is ook weer eens wat anders, om alles voor een pianist te spelen, maar iedereen vond de lessen super (ik ook), dus het was wel een goede keus. Aan het eind van de week kwam Hussong trouwens weer terug, met als gevolg dat hij ons Allemaal op maandag les heeft gegeven en dan later die week ook nog weer ‘gewone' hoofdvaklessen, dus uiteindelijk zijn we nog behoorlijk aan onze tijd gekomen.

Op het moment ben ik vooral hard aan het studeren op de Chromatische Fantasie van Sweelinck en een nieuw stuk, ‘April', van Iulius Popa. Daar zitten een hoop vibrato's in waar je ondertussen nog weer trillers of dat soort dingen moet spelen en ik heb er al een hele leuke avond met Olivia en Marina op zitten waar we hebben zitten uitvogelen hoe je ze het beste zou kunnen uitvoeren. Na elk biertje werden de suggesties interessanter (echt jammer dat ik er geen opnames van heb...) Maar omdat het één van de eerste dagen hier was, was het wel een leuk semester begin! Verder ben ik net begonnen met de Grand Tango (Piazzolla) want dat ga ik samen met een violiste van hier uitvoeren op haar eindexamen. Wel spannend! Want ik heb maar 2 maanden om het helemaal in te studeren en te repeteren enzo, en het is echt moeilijk! Maar ook wel heel erg gaaf om flink Piazzolla te zitten studeren :-) En dan ben ik nu net begonnen met het stuk ‘Jeux d' anches' van Magnus Lindberg, een heeeel modern stuk, maar ook wel erg bijzonder. Ik heb er eerder, als technische oefeningen, al een paar bladzijden van gespeeld en nu vond Hussong dat ik het dan ook wel helemaal kon doen. Nouja, oefenen maar... Het is best wel lang (voor mijn doen), dus ik hoop maar dat ik het er redelijk in kan krijgen voor ik weer terug naar Nederland ga.

Maar voordat ik weer (definitief) naar Nederland ga, gaat er eerst iets anders gebeuren... namelijk: We gaan naar Canada! Naar Calgary om precies te zijn, met de hele accordeonklas. Er is namelijk een project gaande met compositiestudenten van daar. Zij hebben stukken geschreven (eerst al in overleg met studenten hier enzo, wat de mogelijkheden zijn, maar toen was ik er nog niet, dus dat heb ik niet zo meegekregen), die wij nu uit gaan voeren daar (op 2 juni) en vervolgens opnames gaan maken enzo. Van 1 t/m 7 juni ben ik dus niet zo bereikbaar :-) , met een Super reden! Voor mij is het natuurlijk wel een geluk dat ik überhaupt mee mag enzo, omdat ik er in het begin nog helemaal niet was. Dat stuk ‘April' (Iulius Popa) is ‘mijn' compositie voor daar. Ik ga het zeer waarschijnlijk in Nederland ook spelen op mijn (openbare) overgangstentamen, 11 juni, dus wie geïnteresseerd is mag dan natuurlijk langskomen!

Verder ga ik hier als het even kan ook wel naar wat concerten van de Musik Hochschule, al is er elke dag wel iets, dus een beetje selectief ga ik er wel mee om ;-) Afgelopen woensdag ben ik naar de Klassenabend van de Compositie studenten geweest, erg gaaf! Niet alle stukken vond ik zo super, maar je ziet wel bijzondere dingen voorbij komen, in leuke bezettingen (natuurlijk ook veel afwisselender dan bij een standaard ‘klassenabend' en er gingen ook twee stukken van een student waar wij ook allemaal wel mee optrekken (hij is bevriend met Marija en is bezig om Marina Duits te leren, en zij hem Spaans), dus dat was ook leuk. Eigenlijk had ik het plan om die dag naar Weima te gaan, omdat Matti Rantanen daar Masterclasses zou geven en Ivan Koval 's avonds een concert, maar nou was Matti Rantanen ziek, dus die kwam niet, en om voor 1 concert 6 uur te gaan reizen vond ik toch een beetje jammer, zeker omdat hier ook genoeg te doen was!
Ook ben ik laatst naar een Opera voorstelling geweest, door studenten. En dat was echt geweldig mooi! Ik heb nog nooit zo van opera genoten (ben er ook niet erg in thuis eerlijk gezegd) als deze keer. De eerste was iets Frans, maar ben even kwijt wat precies, met hele goede zangers (en zangeressen) en de pianist was helemaal geweldig (verder was er harp en clavecimbel qua instrumenten). Na de pauze was er een opera naar aanleiding van een eindexamen van een zangeres (die dus de hoofdrol had) van Manuel de Falla! Met ook heel veel Spaanse dans erin (dat deden ze ook heel erg goed) en qua verhaal en hoe alles op het podium tot uitdrukking werd gebracht ook super.

Nou ja, en verder studeer ik lekker door hier, is de grijze periode (zie vorig verhaaltje) er toch niet zo erg geweest. Het werd namelijk al snel strak blauw en heel mooi weer (één keertje zelfs zo warm dat ik er echt last van kreeg, maar dat ging 's avonds beter gelukkig) en al is het nu wat regenachtig, het is nog steeds heel prettig buiten. In de stad zie je daardoor ook hele leuke straatmuziek (van niet veel beter dan albert-hein accordeonist tot jazz-trio (2 gitaren en contrabas), (pop)bandjes en eenzame violisten;-) ) En nu kunnen we als we pauze houden ook lekker in de zon zitten bij Bibra, genieten van de Latte Machiato bedenken hoe we het ooit voor elkaar gaan krijgen om met 10 accordeons het vliegtuig naar Calgary in te komen...

Tot gauw!

Groetjes

Sommersemester

En nu gaat het Zomersemester beginnen! Of eigenlijk is het net begonnen. Gisteren heb ik mijn eerste koorrepetitie gehad, met een mega werk van Penderecki. Het heet ‘Seven Gates of Jerusalem' (Symphony No.7) en is voor solisten, spreekstem, 3 (!!!) gemengde koren en een orkest! Helaas is het concert in November, dus nou mis ik het eindresultaat wel een beetje... Maar het hele werk wordt wel voor de zomer ingestudeerd :-) Dit doen ze samen met een conservatorium uit Krakau, want hier hebben ze eigenlijk maar 2 koren en het orkest is ook niet groot genoeg. Straks heb ik een analyse les, maar ik weet eigenlijk nog niet zo goed waarover, dus ga er maar heen en zal het dan wel zien...
Verder zit ik momenteel even zonder internet, want mijn huisgenootjes zijn verhuisd en ik deelde hun verbinding. Ben dus tot school en internetcafé verbannen tot ik heb uitgevogeld hoe ik het zelf moet krijgen.
Vandaag heb ik wel weer even lekker gestudeerd, al kom ik niet helemaal aan het aantal uren dat ik hier normaal maak, maar een beetje een rustige start kan vast ook geen kwaad :-) En ik heb wel een hoop vingerzettingen uitgepuzzeld! Ook belangrijk.
Oja, het weer: grijs, mierzerig enzovoorts. Volgens mij ben ik precies in de tweede ‘graue Periode' van dit jaar terechtgekomen. Dan was het weer op Texel toch beter vorige week! Verreweg het beste van dit jaar tot nu toe ?
Daarom zet ik van die paar dagen maar een paar foto's op de weblog (dat was tenslotte ook een reis!) en komt er later wel weer eens wat vanuit hier. Tot dan!

Groetjes,
Ellen
P.S. Aansluitend op de p.s. van mijn vorige verhaaltje: ik heb dit keer verreweg de langste reis tot nu toe gehad! (11,5 uur inclusief alles, 10 uur treinen ofzo, maja, wel erg mooie stukjes van Duitsland gezien ;-) ).

Würzburg, Frankfurt, Nederland

Het is een beetje raar om nu een ‘Reismee' verhaal te schrijven. Ik ben namelijk alweer anderhalve week in Nederland! Maar de afgelopen weken is er toch best veel gebeurt, en daar wil ik natuurlijk iedereen van mee laten genieten :-)
Zoals je bij de foto's kunt zien ben ik samen met Mélanie en Jelena naar Frankfurt geweest. Erg vroeg op was het wel, maar zeker de moeite waard, want we gingen naar de Botticelli tentoonstelling, die daar toen gehouden werd in het Stedelijk Museum. Het was heel erg mooi en heel erg bijzonder, omdat er bijna nooit zoveel werken van Botticelli in één museum samen zijn gebracht. Een nadeel was wel dat we niet de enige waren die dat graag wilden zien. Oja, en dan was het ook nog het laatste weekend dat de tentoonstelling er was...
Maargoed, voor iedereen die dit gemist heeft: de rest van het museum is ook prachtig! En er komen ook nog hele mooie tentoonstellingen aan. Wie weet ga ik later nog wel een keertje. Als je vanuit Würzburg met een ‘Schönes-Wochenende-Ticket' reist (met max. 5 personen) is het in elk geval niet duur en wel super gezellig. Ook grappig trouwens dat de Main daar alweer zo'n stuk groter is! Het ligt maar 100 kilometer uit elkaar, maar het verschil is veel meer dan ik verwacht had. Wel grappig is het dat ik hier in Enschede afgelopen zondag bij een concert naast twee mensen kwam te zitten, die drie dagen voor ons naar dezelfde tentoonstelling waren geweest... Toch wel leuk als je wat zit te kletsen en je komt daar opeens achter!

Nou... en verder heb ik nu mijn eerste Klassenabend gehad! Dat is een soort Vorspiel (voorspeelavond), behalve dat het dan een echt openbaar concert is. Ik heb er de ‘Histoires' van Jaques Ibert gespeeld en het ging eigenlijk best goed! De opname moet ik alleen nog terughoren, dus misschien wordt die mening in mijn volgende bericht nog bijgesteld... Iedereen die na mij was in het programma heb ik ook nog kunnen horen, dus dat was wel superleuk! En mooi, en goed enzovoorts... Ook erg gezellig :-) Daarna leuk met z'n allen naar de Italiaan (dit keer niet Casa Prima, maar ergens anders, ben zowel de naam als de locatie ondertussen kwijt). Daar plaats ik ook nog wel een paar foto's van.

Verder nu niet zooooveel nieuws eigenlijk. Mijn repertoirekennis voor stukken voor 2 clavecimbels is verzesvoudigd :-) Ik ben namelijk naar een Kamermuziek-eindexamen geweest van twee studentes die het leuker vonden om hun kamermuziekdeel van de studie niet af te sluiten met alleen maar basso continuo spelen, maar er echt iets bijzonders van te maken. Het was heel erg mooi! En dan begin je bij elk stuk natuurlijk ook meteen te denken of het op twee accordeons ook zo goed zou kunnen klinken... De laatste weken studeerde ik erg veel in het clavecimbellokaal (of het hammerklavierlokaal), dus het was ook leuk om te horen voor welke redenen ik daar elke keer na een paar uur uitgegooid werd ;-)

Tot gauw maar weer! Een verslagje van mijn Nederland periode gaat er denk ik niet komen. Dat hoort toch niet echt bij het ‘Reismee'-concept. Maar wie vanaf 12 april weer met mij mee wil reizen is van harte welkom!

Groetjes!
P.S. Ik heb een nieuw reistijdrecord, dankzij het halen van de Hannover-overstap van 8 min! Het treingedeelte: slechts 4 uur en 35 minuten!

Zonder titel

Het is lang geleden zie ik!!! Eigenlijk een goed teken, maar ik moet toch proberen om het hier online ook een beetje bij te houden... Er is alweer zoveel gebeurt :-) Zo hebben Marina, Marija en ik een verrassingsfeestje georganiseerd in een studeerhok, toen Mélanie jarig was. Heel erg geslaagd, en ook in de voorbereidingen erg grappig. En een verrassing was het zeker! Bekijk voor wat meer info de foto's maar, want dat is leuker dan alles beschreven zien denk ik. Die dag heb ik ook nog een hele mooie cd met Scarlattig sonates (piano) gekocht, in een winkel met echt veel klassieke muziek en jazz! (Veel van alles eigenlijk, een soort groot warenhuis. Je begint bij de haarverfproducten en make-up en helemaal bovenin en achteraan ben je dan eindelijk bij Scarlatti aanbeland ;-) ).

Verder heb ik het in een vorig verhaaltje al eens over het concours gehad. Nou, dat is nu (al lang) geweest! De voorronde dan. Echt gaaf om iedereen zo in actie te zien in de ‘Kammermusiksaal'. Wel een beetje jammer dat er maar 2 door mochten naar de volgende ronde, maar omdat er 4 prijzen waren speelden de meesten nog wel in het prijswinnaarsconcert, 2 weken later. Dat was samen met de prijswinnaars van een kamermuziekconcours (kwartetten, in heterogene bezetting), en twee van die ensembles speelde zoooo geweldig! Die hadden beiden als bezetting viool, altviool, cello en piano. Het ene ensemble speelde het Klavierquartett a-Moll, van Mahler. Dat was echt al super, en toen het andere het Klavierquartett g-Moll van Brahms speelde ging iedereen helemaal uit z'n dak! (Bij het 4e deel vooral). Als ik daar nog eens een opname van tegenkom... Nouja, daarna nog heel gezellig met z'n allen de kroeg in en dat maakte het een geslaagde avond :-)

Afgelopen zaterdag ben ik ook nog naar een heel gaaf concert geweest! Accordeon en viool (oud-student van Hussong), die de 8 Jaargetijden speelden. (4 van Vivaldi en 4 van Piazzolla). Heel erg goed bewerkt en super super super mooi uitgevoerd! In een hele mooie zaal ook. Een soort kerkje, behalve dan dat het nu een expositieruimte is en het heet Spitaal ofzo, dus iets met een (voormalig?) ziekenhuis heeft het ook nog te maken... De akoustiek is in elk geval als van een kerkje, dus voor de klank is dat heel goed!
Ach tsja, verder gaat het hier allemaal zo'n beetje door... Studeren, hoofdvakles, studeren, enz... De hoofdvaklessen zijn nog altijd super, dus daar leef ik echt naartoe! Oja, afgelopen les heeft Hussong m'n hele Ibert suite opgenomen! ‘Zum lernen...'. Dat was wel eens leuk om te doen (om het terug te moeten horen iets minder, maarja, ik moet er natuurlijk wel iets mee doen...).

Over een paar weken ben ik een klein tijdje terug in Nederland (waarschijnlijk een week of 3) en dan heb ik (speel ik mee in) ook wat concerten enzo. Daar stuur ik nog wel een mail over rond (dat stel ik nu nog heel even uit alleen). Maar mocht je nou geïnteresseerd zijn en dit soort mailtje normaal gesproken niet ontvangen, stuur dan even een mailtje en dan komt het goed:-). Tot gauw (misschien) en anders tot later!

Groetjes,

Sneeuw sneeuw sneeuw...

Steeds als ik denk dat het nu echt gestopt is en je de straatstenen weer kunt zien en zodra ik niet meer zo vanuit m'n kamer de tram in glijden kan... Dan begint het weer te sneeuwen! Op de eerste foto van de nieuwe serie kun je dat leuk zien :-) Maarja, eenmaal binnen of in de tram heb je er natuurlijk geen last meer van, dus zo erg is het niet. Alleen als ik veel met m'n accordeon moet sjouwen blijft het spannend, maar tot nu toe is het goed gegaan! De trams en bussen hier zijn trouwens best wel grappig, want de aankondigingen van haltes en overstapmogelijkheden enzo zijn door kinderen ingesproken! Je hoort dus de hele tijd kinderstemmen, waarbij je bij sommigen echt kunt horen dat ze er op geoefend hebben om alles netjes en duidelijk uit te spreken. Je moet maar op het idee komen!

Hier gaat alles zo'n beetje z'n gangetje. Al zijn er nog steeds van die kleine ontdekkingen, zoals een plekje waar ik met de tram elke dag langskom en ik een paar dagen geleden (laten we zeggen na een rit of 30 met die lijn) herkende omdat ik er in juni ook was geweest! Dat is waarschijnlijk ook wel deel van de nieuwigheid. Er valt zoveel te zien dat er heel veel is wat je de eerste paar keer niet ziet. Zo ook met het zout in de supermarkt. Juist van die gewone dingen zijn best wel lastig eigenlijk. Zout, eieren... juist op het gebied van eten en drinken schiet mijn Duits wel wat tekort. Dus oefenen maar!

Elke woensdag en donderdag (soms ook andere dagen, soms ook maar één dag) is er hier Vorspiel (zie vorig verhaaltje). Omdat er een concours in aantocht is, vrijdag zijn de voorrondes al!, speelt iedereen die meedoet tegenwoordig zijn hele programma! Dat is echt gaaf, want naast het verplichte (moderne) werk, krijg je dan ook nog een Bach preludium en fuga, een Scarlatti sonate, een Frescobaldi capriccio en een modern stuk naar keuze te horen! Een soort mega concert. En hoe dichterbij het komt, hoe beter iedereen het spelen kan, dus hoe leuker het ook wordt! Wel vind ik het jammer dat er eerst voorrondes per hochschule zijn. Er mogen er maar 2 door, maar er zijn er hier zeker meer die ik graag door had zien gaan! Maarja, daar is het natuurlijk ook een concours voor... Na het Vorspiel gaan we vaak naar Casa Prima. Een heel leuk café, waar ik dom genoeg nooit op het idee kom om eens wat foto's te maken. Dat maak ik nog wel goed binnenkort. Het is wel echt leuk om dit soort dingen met alle (nou ja, best veel...) accordeonstudenten samen te hebben, omdat ik sommige daarbuiten ook haast nooit zie. Anderen studeren ook veel in Bibra (zie foto), dus daar trek ik meer mee op. Alleen moet ik er eens aan leren denken om op dat soort momenten m'n fototoestel mee te nemen! (Of te gebruiken...)

Gisteren heb ik nog even een heel cultureel verantwoord dagje gehad! Dit weekend waren namelijk de ‘filmdagen', met allerlei cult-films en andere specialere projecten. En gisterochtend was er een film, of eigenlijk 6 korte films, met live muziek! Erg leuk, soms een beetje onbegrijpelijke muziek (het was heel erg modern), maar zolang je het maar hoorde met de film erbij was het goed te doen. Sommige dingen waren echt goed gevonden! Andere dingen waren wel interessant, maar vond ik niet per se mooi.
's Middags ben ik nog naar een concert met allerlei muziek van G. F. Telemann (Barok) geweest, in de grote zaal van de Musikhochschule (staat ook op de foto!), want er waren hier ook nog de Alte Musik Tagen! Het was een heel mooi concert met wisselende bezettingen, van duo tot orkestje van een man of 15. Ook altijd leuk om al die oude blaasinstrumenten te horen! Dat gebeurt niet zo vaak (voor mij). Wel kwam ik erachter dat 2 uur lang Telemann, hoe leuk en mooi ook, wel wat lang is. Het idee van ‘een concert als pauze tussen twee studieperiodes' functioneerde daardoor niet helemaal...

En nu is het maandag, heb ik hard gestudeerd en een flink deel van m'n to-do-lijstje afgewerkt en dan morgen alweer Vorspiel (voor de concoursmensen, dus ik heb lekker een luisteravondje :-) ) en dan woensdagochtend alweer les! Dat gaat best snel eigenlijk... Wel raar om te bedenken dat ik een maand geleden nog niet eens hier was. Als het aan mij ligt is het wel een half jaar lang januari geweest! Al begint de tijd te versnellen ondertussen. Ik ben benieuwd in wat voor race-tempo ik uiteindelijk weer in Nederland beland :-) We zullen zien!