ellenzijm.reismee.nl

Weer terug en ingeburgerd

Weer terug en ingeburgerd

Geen sneeuw meer! Eigenlijk best prettig... Een beetje koud nog wel, maar in elk geval hoef ik nu niet meer bang te zijn om uit te glijden met m'n accordeon (of zonder, ook niet ideaal...)! Zo af en toe kan ik hem wel in iemands ‘hok' op de Hochschule zetten, maar ik neem hem ook wel vaak mee naar huis, weinig werk en dan kan ik er zeker weten bij wanneer ik wil :-) Dat is trouwens best wel veel, want ik ben tegenwoordig helemaal van het studeren... 't helpt echt, dus tja, waarom ook niet? Alleen vandaag mislukte het een beetje (slechts 2,5 uur), maar dat lag niet aan mij. Er was namelijk een voorronde van het Wettbewerb (concours) Jugend Musiziert, dus alle grote lokalen werden voor die voorrondes gebruikt (ik heb de accordeonisten allemaal gehoord! Best leuk) en de rest was grofweg tot inspeellokaal gebombardeerd... Beetje jammer, morgen ook nog, maar.... Ik heb gisteren op mijn hoofdvakles (die Echt best goed ging trouwens!) drie nieuwe ‘techniek-stukken' gekregen. Dus aan de ene kant, van de trillers af (de bellowshakes niet, want één van de drie is weer een bellowshake stuk) en aan de andere kant een hoop vingerzettingen uitpluizen, grote sprongen met links oefenen. En aangezien dat niet zo nodig op volle sterkte hoeft kan ik het morgen best een paar uur met thuis studeren redden. Voor de niet accordeonisten: ‘grote sprongen met links' heeft verder niets met hoogspringen of verspringen te maken. Sterker nog: het gaat over een afstand van hoogstens zo'n 20 cm...
Weer een nieuwe ‘Goldberg' (de 29ste) en een nieuwe ‘Cramer' (43ste) (zoek de parallel ;-) ).

Gisteravond hadden was mijn eerste ‘vorspiel'. Dat doen ze hier elke week op donderdag en vaak ook nog op woensdag (al wordt er wel het nodige verschoven), dus als je wilt ben je echt continu aan het voorspelen! Gelukkig mag je wel meerdere keren hetzelfde stuk...anders hield ik het nooit bij... Woensdag heb ik het gemist, want ik was nog niet helemaal in de maillijst van de accordeonklas beland... Maar donderdag waren er best veel accordeonisten gewoon weer bij, dus nu heb ik eindelijk iedereen ontmoet! Echt leuk! 6 studenten hier zijn druk voor een concours aan het oefenen, waar o.a. iets van Frescobaldi en een modern stuk waarvan ik de naam ff kwijt ben, tot de verplichte werken behoren. Dat hoor je dus veel voorbij komen! Natuurlijk ook andere stukken van ieders programma enzo. Oja, ik heb ook nog gespeeld: ‘Histoires', van Ibert (7 vd 10 deeltjes, want niet alles kan op accordeon). 't Ging niet zo super, maar voor een stuk dat ik nog maar zo kort speel eigenlijk ook niet zo beroerd. Daarna gezellig met z'n allen een biertje :-) Ik had gelukkig mijn accordeon op school gelaten, want ik kwam erachter dat de laatste tram naar mijn kamer al om 10 over 12 vertrekt... Gemist, dus gewandeld. Niet erg hoor! Beetje midden in de nacht langs de rivier en dan de berg op... Lekker rustig!

Ach, en verder raak ik nog steeds elke dag een beetje meer geïnstalleerd. Meer spulletjes, waardoor ik o.a. lekker aan het koken ben gegaan. Voor het eerst van m'n leven in een wasserette geweest! Best een belevenis hoor! En het is er lekker warm, goede stoelen, dus met een mooi boek erbij ga ik het daar best overleven denk ik ;-) En dan ben ik foto's aan het inplakken (Boedapest foto's dan wel) en ik heb ontdekt dat het best lastig is om hier een wit-schrijvend potlood te vinden! Na een uur zoeken en rondvragen heb ik het opgegeven... Dus nu ligt er een pakketje van 10 glitter-gelpennen voor me (alle kleuren van de regenboog, beetje hoog roze-paars gehalte), dat ik bij de euro-winkel vond... Functioneert eigenlijk prima!

Sjongejonge... Ik ben wel een beetje van de wazige verhaaltjes volgens mij. Nogal van de hak op de tak. Ach, als je hier nog steeds aan het lezen bent is dat wel een goed teken denk ik. Aan de ene kant hoef ik me hier alleen maar druk te maken over grofweg studeren, eten en slapen, maar toch, ben elke avond best redelijk afgepeigerd. Het is in elk geval prettig dat ik dit gewoon in het Nederlands typen mag! Tot gauw!

Alweer een week voorbij…

Nu ik ondertussen alweer mijn 2e hoofdvakles heb gehad (een hele effectieve manier om de tijd bij te houden trouwens) maar weer eens tijd voor een verhaal. Tsja, maar waar te beginnen... Het rare van weg van huis zijn in het begin is dat je zoveel meemaakt en zien en doet, dat het voor mij lijkt alsof ik hier al een maand op deze kamer zit (ter info: vannacht wordt de 4e nacht...) en ik al helemaal ingeburgerd ben enzo. Dat laatste heb ik vandaag kunnen bewijzen toen ik een wat oudere Duitse vrouw heb geholpen met het vinden en kopen van het juiste kaartje bij de automaat van de tramhalte, wat toch maar even zeggen wil dat ik het WEL wist :-) Heel prettig!

Op mijn kamer ben ik ondertussen behoorlijk gesetteld, wat niet zo moeilijk is als je er alleen 's avonds even bent en er slaapt, en ik heb gisteren zelfs m'n zodergenootjes ontmoet. Die zijn beiden super aardig, dus dat helpt voor de sfeer wel mee. En we hebben een ‘draadloos-internet-dealtje' gesloten, dus dit schrijf ik helemaal vanuit ‘huis'! Ook fijn om nu wat gemakkelijker contact met het Nederlands front te kunnen hebben, want dat mistte ik soms wel een beetje. Maar... al jullie super reacties op deze blog hebben me er zeker de eerste week heel erg doorheen geholpen! Want dan is alles toch nog wel wennen, moet je zoveel doen, en kan ik met mijn gesomber soms denken dat het allemaal nooit goed gaat komen en het nooit een half jaar uithoud enzo. Ondertussen denk ik dat ik het misschien toch wel ga overleven...

Vandaag, heb ik een mijlpaal bereikt! Namelijk: eindelijk officieel ingeschreven aan de Musikhochschule Würzburg! En zelfs ook alvast voor het SommerSemester. Hoera! Ik heb om het te vieren nu maar de warme chocolademelk van ‘mijn' Kaffee to go geprobeerd (zie eerder verhaal), die erg lekker was, maar de Latte Machiato wint het uiteindelijk toch...
Pas onderweg naar huis bedacht ik dat ik één klein detail over het hoofd had gezien bij al het regelwerk: ik ben me vergeten in te schrijven bij de gemeente Würzburg... Nouja, je kunt ook niet overal aan denken. Heb ik morgen tenminste nog iets te doen ;-).

Nou, de accordeonlessen, die zijn echt geweldig! Aan de ene kant super leerzaam en gezellig, aan de andere kant ook wel eng (heb ik me de hele week uit de naad gestudeerd, kom ik op les en lukt het toch niet! Zo frustrerend is dat! Maarja, het zal wel beter worden als ik me daar niet zo druk meer over maak...). Maar Stefan Hussong gaat zo ontzettend diep op de stukken in en echt op Alle aspecten dat hij, wanneer ik denk dat ik alles wel zo'n beetje gevonden heb, er zo nog drie keer zoveel uithaalt, m'n hele beeld van het stuk weer overhoop haalt en mij weer met een hele hoop extra werk opzadelt (wat ik heerlijk vind hoor!). Vandaag is hij onder andere bezig geweest om met wat geknip en gevouw in een papiertje te proberen mijn lage Cis vast te zetten, omdat dat voor de eerste helft van het stuk wel mooi uitkwam. Goed idee hoor! Alleen moest ik vervolgens de (alsnog 3 stemmige!) melodieën in de linkerhand wel helemaal legato spelen... Tjsa, en daar had ik dan weer niet op gerekend... Zo ben je dus nooit klaar. Eigenlijk best leuk :-D !

Verder heb ik geprobeerd een paar leuke ‘Groeten uit Würzburg' kaarten te vinden en naar (een deel van) jullie op te sturen, maar aangezien het op al die kaarten zonnig, licht, zomerachtig en groen is herkende ik eigenlijk helemaal niets. 't Hadden net zo goed kaarten uit Frankrijk kunnen zijn. Nergens vond ik de grijze lucht, mooie, maar nu wat grauwe gebouwen, besneeuwde heuvels, grijze sneeuwdrap op de straten. Dus mocht je al beledigd zijn bij het niet ontvangen van een kaartje: NIEMAND krijgt een kaart van me totdat hier de zon gaat schijnen!! Trouwens, die sneeuwheuvels zijn erg mooi hoor! En als het net gesneeuwt heeft, of de ochtend vroeg erna, dan is het in de stad ook niet zo verschrikkelijk.

En mijn plannen nu? Eerst maar weer eens hard studeren, morgen nog op de foto met de andere Erasmus studenten van de Musikhochschule (we zijn maar met z'n drieën nu, dus dat is goed behapbaar. Ergens op www.hfm-wuerzburg.de komt dan wel een stukje te staan!) en dan donderdag voor heel even terug naar Nederland, paar daagjes, één kort concert :-), en dan ben ik hier weer op m'n stekje en komt er wel weer een vervolg. Tot dan!

Groetjes

Een Kamer (voorlopig)

Vandaag heb ik een contract getekend voor een kamer voor 2 maanden in elk geval! Dus tot eind februari. Ik kan daar wel langer blijven, maar wil dat eigenlijk niet... (verschillende redenen, beetje te lang om op te noemen), dus ga nu hard op zoek naar een kamer vanaf 1 maart tot eind juli :-)

Maar eens kijken of dat wat wordt! Nu heb ik in elk geval een soort van thuisbasis hier, en dat is best wel prettig.... Ik heb er alleen geen internet, dus dat wordt een beetje improviseren de komende tijd, maar... : Ik heb wel een Duits telefoonnummer nu! Een echte heuse duitse sim-kaart met eigen nummer, pre-paid, kortom, handig :-D

Naar iedereen met wie ik zo af en toe nog wel eens aan de telefoon hang, of voor wie het echt wel handig kan zijn heb ik het wel gemaild, maar mocht ik nou toch iemand vergeten zijn, of je denkt gewoon: 'goh, kon ik maar bellen...' Stuur me ff een mailtje, en je krijgt het nummer z.s.m. teruggestuurd/ge-smst enz. Oja, dat geldt voor mijn adres natuurlijk ook! Dat weet ik alleen zelf ook nog niet precies, dus dat kan wat langer duren...

Tot later maar weer!

De eerste dagen

De eerste les...

Het werd ondertussen wel eens tijd voor een verhaaltje vanuit hier... of in elk geval een teken dat ik levend ben aangekomen :-). Nou, maar eens bij het begin beginnen...
Zondag: 's ochtends voor mijn doen ontzettend op tijd naar het station! Geprobeerd de nodige foto's te maken, waarvan er één of twee eigenlijk best aardig zijn gelukt, zie fotoalbum (mits het uploaden ook lukt...). De reis was best wel prettig, omdat ik maar één keer hoefde over te stappen. Die keer betekende wel, door vertragingen, dat ik anderhalf uur stond te rillen op station Hannover, maar dat is beter dan al dat gesjouw met accordeon en twee koffers...
In Würzburg aangekomen eerst maar eens naar het backpackhostel waar ik de eerste nacht zou doorbrengen. Lekker dicht bij het station, best wel rustig ook (wie gaat er begin januari dan ook backpacken?), waardoor ik er zowel de rust had als ruimte om een paar uur per dag te studeren. Eigenlijk ideaal, dus nog maar een nachtje gebleven.
Maandag en dinsdag stonden voor het grootste deel in het teken van kamers kijken, kamers kijken en kamers kijken, maar ondertussen ook naar de Musik Hochschule, om m'n inschrijving te regelen en maar eens bij het International Office na te vragen wat ik allemaal gemist had. Bleek dat ze me volgende week verwacht hadden, omdat het deze week nog lesvrij was... wist ik veel... Nou ja, een hoop regelwerk natuurlijk, en instanties waar je langs moet, bijv. voor een Duits bewijs dat je een Nederlandse zorgverzekering hebt enz enz.
Maar ondertussen heb ik de chipkaart waarmee ik de schoolgebouwen in kan, dus dat is wel een vooruitgang. De inschrijving komt hopelijk maandag rond, dus dan kan ik er ook echt lokalen reserveren enzo (nu blijf ik steken bij de koffie machine) en kan het echte werk beginnen!
Een nu al favoriet plekje van de eerste paar dagen is de ‘Kaffee to go' in de straat van het station naar het centrum. Tot nu toe staat de Latte Machiato nog op plek 1, maar aangezien ik de warme chocolademelk nog niet geprobeerd heb is er nog vanalles mogelijk...
De tram en bussystemen heb ik gisteren ook ontdekt en uitgebreid gebruikt voor de wat verder weg liggende kamers en het verhuizen van al mijn spulletjes naar m'n logeerplek van nu (bij een accordeonstudente in haar kamer. Zij ging gisterochtend weg en komt vanavond laat weer thuis, dus mocht ik wel komen inbreken. Wel gezellig, want haar zusje woont hier ook (studeert viool), dus dan is er iemand om een beetje mee te kletsen.
Vanochtend (woensdag) ook eindelijk een beetje uitgeslapen, wat na alle hectiek wel prettig was, en gewoon even een paar uur rond kunnen hangen. Super! Ook nog wat door de stad gelopen en een paar foto's van mooie plekjes gemaakt (dat is hier niet zo moeilijk, want het is echt heel erg mooi overal!). En omdat het vandaag Drie Koningen is, kwam ik af en toe een optocht van kinderen tegen en zelfs een soort van kleine kerkdienst op straat, met harmonie-orkest muziek en pony's! Wel grappig, ze zijn hier nogal strict op feestdagen. De hele stad is dicht! Zelfs de Kaffee to go... Gelukkig was ik gewaarschuwd door Marija (de accordeonstudente) om even wat eten in te slaan. Alleen Stefan Hussong trok zich er niets van aan, was het even vergeten eigenlijk, dus... ik had wel mijn Eerste Accordeonles! Heel erg leuk, heel informatief en meteen 3 boeken mee naar huis en een hele hoop werk te doen! Voor de insiders: ik speelde Angel, van Jacob ter Veldhuis en een paar deeltjes van Histoires, van Jaques Ibert (pianomuziek). Nu heb ik ‘een paar' stukken mee om wat techniek mee te doen, en dan met name trillers en bellowsshake nu. Wel grappig: één van de triller-techniekoefeningen is eigenljik een deel uit de Goldbergvariaties van Bach, te weten, de 28ste variatie. Leuk om terug te zoeken, dan snap je wat ik bedoel...

Nou, dat was het voor nu wel even. Anders wordt dit verhaaltje meteen een heel boek en wordt de rest in verhouding zo kort... Het belangrijkste nu is om toch maar een kamer te vinden en studeerruimte te pakken krijgen. Zodra dat gelukt is volgt er meer :-). In elk geval een adres hier... Tot gauw!

Groetjes,
Ellen