Nu ik ondertussen alweer mijn 2e hoofdvakles heb gehad (een hele effectieve manier om de tijd bij te houden trouwens) maar weer eens tijd voor een verhaal. Tsja, maar waar te beginnen... Het rare van weg van huis zijn in het begin is dat je zoveel meemaakt en zien en doet, dat het voor mij lijkt alsof ik hier al een maand op deze kamer zit (ter info: vannacht wordt de 4e nacht...) en ik al helemaal ingeburgerd ben enzo. Dat laatste heb ik vandaag kunnen bewijzen toen ik een wat oudere Duitse vrouw heb geholpen met het vinden en kopen van het juiste kaartje bij de automaat van de tramhalte, wat toch maar even zeggen wil dat ik het WEL wist :-) Heel prettig!

Op mijn kamer ben ik ondertussen behoorlijk gesetteld, wat niet zo moeilijk is als je er alleen 's avonds even bent en er slaapt, en ik heb gisteren zelfs m'n zodergenootjes ontmoet. Die zijn beiden super aardig, dus dat helpt voor de sfeer wel mee. En we hebben een ‘draadloos-internet-dealtje' gesloten, dus dit schrijf ik helemaal vanuit ‘huis'! Ook fijn om nu wat gemakkelijker contact met het Nederlands front te kunnen hebben, want dat mistte ik soms wel een beetje. Maar... al jullie super reacties op deze blog hebben me er zeker de eerste week heel erg doorheen geholpen! Want dan is alles toch nog wel wennen, moet je zoveel doen, en kan ik met mijn gesomber soms denken dat het allemaal nooit goed gaat komen en het nooit een half jaar uithoud enzo. Ondertussen denk ik dat ik het misschien toch wel ga overleven...

Vandaag, heb ik een mijlpaal bereikt! Namelijk: eindelijk officieel ingeschreven aan de Musikhochschule Würzburg! En zelfs ook alvast voor het SommerSemester. Hoera! Ik heb om het te vieren nu maar de warme chocolademelk van ‘mijn' Kaffee to go geprobeerd (zie eerder verhaal), die erg lekker was, maar de Latte Machiato wint het uiteindelijk toch...
Pas onderweg naar huis bedacht ik dat ik één klein detail over het hoofd had gezien bij al het regelwerk: ik ben me vergeten in te schrijven bij de gemeente Würzburg... Nouja, je kunt ook niet overal aan denken. Heb ik morgen tenminste nog iets te doen ;-).

Nou, de accordeonlessen, die zijn echt geweldig! Aan de ene kant super leerzaam en gezellig, aan de andere kant ook wel eng (heb ik me de hele week uit de naad gestudeerd, kom ik op les en lukt het toch niet! Zo frustrerend is dat! Maarja, het zal wel beter worden als ik me daar niet zo druk meer over maak...). Maar Stefan Hussong gaat zo ontzettend diep op de stukken in en echt op Alle aspecten dat hij, wanneer ik denk dat ik alles wel zo'n beetje gevonden heb, er zo nog drie keer zoveel uithaalt, m'n hele beeld van het stuk weer overhoop haalt en mij weer met een hele hoop extra werk opzadelt (wat ik heerlijk vind hoor!). Vandaag is hij onder andere bezig geweest om met wat geknip en gevouw in een papiertje te proberen mijn lage Cis vast te zetten, omdat dat voor de eerste helft van het stuk wel mooi uitkwam. Goed idee hoor! Alleen moest ik vervolgens de (alsnog 3 stemmige!) melodieën in de linkerhand wel helemaal legato spelen... Tjsa, en daar had ik dan weer niet op gerekend... Zo ben je dus nooit klaar. Eigenlijk best leuk :-D !

Verder heb ik geprobeerd een paar leuke ‘Groeten uit Würzburg' kaarten te vinden en naar (een deel van) jullie op te sturen, maar aangezien het op al die kaarten zonnig, licht, zomerachtig en groen is herkende ik eigenlijk helemaal niets. 't Hadden net zo goed kaarten uit Frankrijk kunnen zijn. Nergens vond ik de grijze lucht, mooie, maar nu wat grauwe gebouwen, besneeuwde heuvels, grijze sneeuwdrap op de straten. Dus mocht je al beledigd zijn bij het niet ontvangen van een kaartje: NIEMAND krijgt een kaart van me totdat hier de zon gaat schijnen!! Trouwens, die sneeuwheuvels zijn erg mooi hoor! En als het net gesneeuwt heeft, of de ochtend vroeg erna, dan is het in de stad ook niet zo verschrikkelijk.

En mijn plannen nu? Eerst maar weer eens hard studeren, morgen nog op de foto met de andere Erasmus studenten van de Musikhochschule (we zijn maar met z'n drieën nu, dus dat is goed behapbaar. Ergens op www.hfm-wuerzburg.de komt dan wel een stukje te staan!) en dan donderdag voor heel even terug naar Nederland, paar daagjes, één kort concert :-), en dan ben ik hier weer op m'n stekje en komt er wel weer een vervolg. Tot dan!

Groetjes